พระเอกเว่ยเซ่า ☺️ โตมากับความแค้น ที่พ่อของตัวเองกับพี่ชาย โดนปู่นางเอกหลอก จนต้องตายในสนามรบ ตัวเว่ยเซ่าเองก็บาดเจ็บหนัก เจอมาขนาดนี้ไม่เกลียดครอบครัวนางเอกก็บ้าแล้ว ไม่แปลกที่ตอนแรกจะรังเกียจนางเอกสุด ๆ แต่ก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายนางเอกนะ

แนว : พีเรียด ย้อนยุค ดราม่า โรแมนติก การเมือง

ชอบในความเตรียมตัวอย่างดีของนางเอกในการรับมือกับพระเอก และความมักน้อยต่างๆ นาๆ ในการใช้ชีวิต

สนุกดี แต่ทำไมรู้สึกว่าพระเอกไม่เย็นชาเท่าที่คิด

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว

กาลเวลาผ่านไปปู่นางเอกตาย ลุงนางเอกขึ้นเป็นใหญ่ แต่เป็นคนที่อ่อนแอ ไม่มีความเป็นผู้นำ พอมีศัตรูจะมาบุก ก็คิดจะใช้การผูกสัมพันธ์ส่งลูกสาวไปแต่งงานกับเว่ยเซ่า เพราะตอนนั้นทัพเว่ยเซ่าแข็งแกร่งมากหวังจะให้เค้ามาช่วยเมืองตัวเอง ลุงนางเอกคิดแต่จะอาศัยกำลังจากภายนอก ไม่เคยบ่มเพาะทัพศึกของตัวเอง หวังอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ visit พ่อนางเอกก็อึดอัดมาก ติดแต่ผู้นำก็คือพี่ชายแท้ ๆ ของตัวเองก็ขัดขวางไม่สำเร็จ

ทีไรเป็นอยากได้กันไปหมด พอ.ปากหนัก มาดเยอะ แค้นก็แค้นแต่ก็มีอารมณ์กับนอ.ตลอด พาร์ทรักยังไม่มากเท่าไร นอกจากอุ่นเตียงกันกรุบกริบ

ความเด็ดขาดของพระเอกยังเฉียบเหมือนเดิม ส่วนหมานหมานก็น่ารักฉลาดพูดมาก

..ความโรแมนติกมันก็หายไปอย่างน่าเสียดาย

พอได้อ่านก็รู้สึกพอใจมากๆ แน่นอนว่ามันไม่ได้เลิศเลอจนหยุดอ่านไม่ได้ แต่ก็รู้สึกสนุกดี นางเอกเองก็ไม่ได้ซู

อุปกรณ์ตกแต่งบ้าน ของใช้ในบ้าน เครื่องใช้ไฟฟ้า อุปกรณ์ทำสวน อาหารและเครื่องดื่ม

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

เสี่ยวเฉียวและเว่ยเซ่าก็ค่อยๆ ถูกสติปัญญา กลยุทธ์แผนการและแนวคิดที่เปิดกว้างดึงดูดซึ่งกันและกัน เมื่อรู้สึกตัว น้ำก็กร่อนหินจนหัวใจผูกพันกันไปเสียแล้ว ทั้งสองคนใช้ความรู้ใจฉันสามีภรรยาขจัดความขัดแย้งระหว่างตระกูล ทั้งยังร่วมมือกันคืนสันติภาพและความสงบสุขให้แก่อาณาประชาราษฎร์อีกด้วย

แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด